اینترسیتی، از طریق متصل ساختن مراکز عملیاتی خود در شبکۀ ریلی تحت پوشش با ناوگانی از خودروها و موتورهای برقی و هم‌چنین بهره‌گیری از ظرفیت شرکت‌های خدمات باربری محلی، یک سرویس حمل درب به درب کارآمد و بسیار قابل اتکا ایجاد کرده است.
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۷ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۲:۵۹
کد مطلب : ۱۸۸
۰
کرونا و تجربه‌های مسئولیت اجتماعی شرکت‌های پست لجستیکی
اینترسیتی؛ تجربه بهره‌گیری از شبکه ریلی در پست لجستیک را توسعه می‌دهد
شرکت ICRF اکنون به بیش از 100 سرویس حمل‌ونقل ریلی روزانه در سراسر شبکه‌های ایست‌میدلند، گریت وسترن و کراس کانتری دسترسی دارد. بر پایۀ این خدمات حمل‌ونقل ریلی که اغلب بر اساس خرید فرانشیز استفاده از زیربنای شبکۀ ریلی سراسری انگلستان بنا شده‌اند، این شرکت خدمات پست لجستیک بسیار سریع و با فرکانس قبول و تحویل بسیار بالایی را بین مراکز شهری، در محدودۀ جغرافیایی کمابیش وسیعی از آبردین تا لندن و پنزانس، ارائه می‌دهد.
بخشی از محدودۀ جغرافیایی تحت پوشش خدمات این شرکت دسترسی جاده‌ای محدود و بسیار پرترافیکی دارد که تأمین خدمات پست لجستیک بین‌شهری در آن مناطق را بسیار دشوار می‌سازد.
اینترسیتی را نمی‌توان فقط یک شرکت حمل‌ونقل خرده‌بار ریلی دانست. این شرکت از طریق متصل ساختن مراکز عملیاتی خود در شبکۀ ریلی تحت پوشش که شامل مجموعه‌ای از قطارهای تندروی برقی-دیزلی است، با ناوگانی از خودروهای برقی و موتورهای باربر و هم‌چنین شرکت‌های خدمات باربری محلی، یک سرویس حمل درب به درب کارآمد و بسیار قابل اتکا ایجاد کرده است.
میانگین سرعت حمل مرسوله‌های پست لجستیک در شبکۀ اینترسیتی بالغ بر 70 مایل در ساعت است! هم‌چنین 97 درصد از مرسوله‌هایی که تحت سرویس درب به درب پست لجستیک بین‌شهری این شرکت جابه‌جا می‌شوند، در بازه زمانی کمتر از پانزده دقیقه به مقصد می‌رسند.
شرکت اینترسیتی برای افزایش کنترل و نظارت‌پذیری بر روند حمل مرسوله‌ها، یک نظام اطلاعاتی کارآمد ایجاد کرده است که فیدهای اطلاعاتی شبکۀ ریلی انگلستان را در محدودۀ تحت پوشش با اطلاعات عملکردی شرکت‌های باربری محلی طرف قرارداد و اطلاعات مراکز عملیاتی خود یکپارچه می‌سازد. ایجاد یکپارچگی اطلاعاتی در این شبکۀ گسترده، متنوع و دارای اجزا و بازیگران مستقل، کلید اصلی کارآمدی چشم‌گیر شبکۀ پست لجستیک اینترسیتی است.
اینترسیتی هم‌چنین در راستای تعهد به استانداردهای نوین زیست محیطی پست لجستیک، موفق شده است در برخی از مسیرها، کل شبکۀ حمل‌ونقل خود را برقی کند. در بخش خدمات تحویل نهایی و باربری‌های محلی نیز این شرکت، شبکۀ حمل‌ونقل خود را به انرژی‌های تجدیدپذیر متکی کرده است. به این ترتیب، اینترسیتی ردپای کربنی فعالیت خود را به‌صورت چشم‌گیری کاهش داده است.
اینترسیتی مدعی است که کارآمدی خدمات این شرکت در سخت‌ترین شرایط فعالیت و در هنگام حمل مجموعه‌ای متنوع از کالا، شامل نمونه‌های پزشکی دارای اهمیت ویژه برای نجات جان بیماران تا غذاهای دریایی تازه و زنده که زمان حمل محدود و شرایط نگهداری بسیار خاص دارند، ثابت شده است. این نوآوری‌ها و خدماتی که برخی از آن‌ها برای نخستین بار ارایه می‌شوند، دلیل اعطای جایزۀ ملی صنعت راه‌آهن در سال 2017 به اینترسیتی بود.
ارائه خدمات ریلی فرکانس بالا و سریع، در ترکیب با باربری‌های محلی که میزان آلودگی بسیار پایینی دارند، می‌تواند خدمات تحویل در همان روز یا روز بعد را متحول کند و امکان ارائه خدمات سریع در مدل موسوم به "کلیک کن، بردار، بسته‌بندی کن و ارسال کن" را فراهم سازد. این شیوه می‌تواند جایگزین روش فعلی شود که بسته‌ها جمع‌آوری و در یک تریلی بزرگ شبانه جابه‌جا می‌شوند؛ و به این ترتیب در رعایت زمان تحویل معمولاً به مشکل برمی‌خورند.
جف اسریتون، بنیان‌گذار و مدیر ICRF، دربارۀ جدیدترین تحولات این حوزه می‌گوید: "یکی از معدود نتایج مثبت همه‌گیری اخیر، باز شدن شبکۀ ریلی برای خدمات تحویل سریع و متناوب است. اکنون اپراتورهای ریلی می‌توانند هر چیزی از یک محموله تا کل بار یک واگن را قبول کنند. شرکت ما در طول 10 سال فعالیت، هرگز شاهد افزایش ترافیک در این مقیاس نبوده است و تنها به کمک اپراتور قطار و همکاران حوزۀ باربری توانسته‌ایم به این افزایش تقاضاها، پاسخ مناسب بدهیم."
او می افزاید:
"این روش مبتنی بر تجربۀ ما در حمل بار در قطارهای باری است. در گذشته، ما از فضای جانبی موجود در واگن‌ها استفاده می‌کردیم؛ اما اکنون می‌توانیم از کل ظرفیت واگن‌هایی استفاده کنیم که در اوج شلوغی خدمات میان مراکز شهری و ایستگاه‌ها جابه‌جا می‌شوند.
ما از پیشرفت‌های صورت‌گرفته در حوزۀ فناوری لجستیک دوچرخه نیز استفاده می‌کنیم. پیشرفت‌هایی که به ما امکان می‌دهند تا از واگن‌های باری استانداردی استفاده کنیم که می‌توانند به راحتی و با سرعت، دارای قابلیت بارگیری یا تخلیه از واگن و انتقال مستقیم به یک تریلر برقی شوند؛ تریلی‌هایی که می‌توانند بارها را به‌طور مستقیم سوار دوچرخه‌ها کنند. در اینجا هم ایستگاه‌های شهری به هاب اصلی باربری تبدیل می‌شوند که سیستم‌های محلی قابل اتکا به آن‌ها خدمات‌رسانی می‌کنند. آن‌چه این مدل را متمایز می‌کند، تعهد سرمایه‌گذاران سازمانی علاقه‌مند به توزیع و حمل‌ونقل پایدار در حوزۀ ریلی است."
با توجه به دسترسی به تامین منابع برای به‌‌روز رسانی تأسیسات محلی، این روش به شوراهای شهری امکان می‌دهد تا به سمت توسعۀ حمل‌ونقل عمومی بروند. در عین حال و با استفاده از قطار برای حمل بارهای حجیم در کنار مسافران، امکان استفادۀ بهینه از ظرفیت ریلی و کاهش تعداد ون‌های تحویل دهندۀ بار به مراکز شهری فراهم می‌شود.
