به طور سنتی، مفهوم آدرس در صنعت پست، لجستیک و پست لجستیک از سه زاویه دارای اهمیت ویژهای بوده و موجب خلق چالشها و فرصتهایی در توسعۀ کسبوکارهای این حوزهها شده است.
آدرسهای سنتی و عبور از چالشهای آن با جی نف (GNAF)
5 مهر 1399 ساعت 8:18
به طور سنتی، مفهوم آدرس در صنعت پست، لجستیک و پست لجستیک از سه زاویه دارای اهمیت ویژهای بوده و موجب خلق چالشها و فرصتهایی در توسعۀ کسبوکارهای این حوزهها شده است.
مفهوم آدرس در صنعت پست و لجستیک اهمیت و کارکردی چند وجهی دارد. با تحولاتی که این صنعت در سالهای اخیر به واسطۀ پیشرفتهای فناوری دیجیتال تجربه کرده، کارکردها و مفهوم آدرس در صنعت پست و لجستیک بهشدت دچار تحول شده است. اما یک نکته در مورد مفهوم آدرس ثابت مانده است؛ آدرس همچنان یک مفهوم محوری و چند بعدی در صنعت پست و لجستیک است!
شناخت تحولات مفهوم نشانی که موضوع اصلی این سلسله یادداشتهاست، زیربنایی مهم در نگاه تحلیلی و نقادانه به زنجیرۀ ارزش صنعت پست و لجستیک و نیز عاملی کلیدی در درک تحولات ساختار اکوسیستم این صنایع و ظهور مدلهای کسبوکار جدید در این اکوسیستمها به شمار میرود.
در بخش اول این یادداشت به بررسی مفهوم و کارکردهای نشانی سنتی میپردازیم و پروژۀ جی نف را به عنوان راهحلی برای مشکلات و چالشهای نظام نشانی سنتی تشریح و تحلیل خواهیم کرد.
به طور سنتی، مفهوم نشانی در صنعت پست، لجستیک و پست لجستیک از سه زاویه دارای اهمیت ویژهای بوده و موجب خلق چالشها و فرصتهایی در توسعۀ کسبوکارهای این حوزهها شده است.
نشانی در نقش یک موقعیت مکانی!
نشانی از یک منظر، در واقع، مختصاتی جغرافیایی است که مرسولۀ پستی یا لجستیکی باید در آن از فرستنده دریافت یا به گیرنده تحویل شود. شناسایی این موقعیتهای جغرافیایی بخش مهمی از فرایند آخرین گام تحویل است. بخش مهمی از تحویلهای ناموفق حاصل ناکامی یا اشتباه در شناسایی این موقعیت جغرافیایی است. در بافت مویرگی شهرهای بزرگ یا مقصدهایی که در مناطق دورافتاده قرار گرفتهاند، عواملی مانند سرعت تحولات در بافت منطقه از جمله مهمترین عواملی هستند که شناسایی نهایی و قطعی موقعیت جغرافیایی تحویل بسته را با دشواری و پیچیدگی مواجه میسازند و شانس ناکامی و اشتباه را افزایش میدهند.
نشانی در نقش یک راهبر و برنامه حمل!
از منظر دیگر، "نشانی"، روش و الگوی دسترسی به فرستنده و دریافتکنندۀ بسته است. نشانیهای شهری منظم و معابر ثبت شده؛ در واقع، راهنمای برنامۀ حمل و هدایت کننده مسیر بسته در شبکه است. در اینجا هم البته چالشهایی وجود دارند. اگر بافت شهری سلسله مراتب روشن و بهسامانی داشته باشد، آدرسنویسی هم شکل استانداردی پیدا میکند؛ و همان آدرسنویسی استاندارد بهترین راهنمای هدایت بسته به مقصد خواهد بود. اما در عمل، پیچیدگیها و آشفتگیهای بافت شهری در کنار ناآشنایی فرستنده با مختصات شبکۀ لجستیک سبب میشود که مسیر انتخابی فرستنده برای ارسال، الزاما بهترین مسیر برای شبکه لجستیکی هم نباشد، بنابراین اتکا به مسیر توصیفی فرستنده ممکن است مدیریت شبکه را در حوزه مسیریابی، غیربهینه کند.
نشانی در نقش یک عنصر هویتی!
کد مطلب: 207