امروز سوم خردادماه، سالروز تولد مفهومی تازه در صنعت پست ایران است.

امروز سوم خردادماه، سالروز تولد مفهومی تازه در صنعت پست ایران است. نمایندگان مجلس سوم خرداد سال 95، در قانون اساسنامه پست، مفهومی تازه به نام "کاروران پستی" را به صنعت پست لجستیک اضافه کردند.
"کاروران پستی"، نامی بود که نمایندگان مجلس برای "اپراتورهای" خصوصی پست برگزیدند و به حضور آنها در کشور رسمیت دادند. با آنکه برخی از فعالان خصوصی پست، مثل تی پاکس 60 سال است که در ایران فعال‌اند و از سال‌های دور دوشادوش رقبای قدرتمندی همچون DHL در ایران مانده و همچنان بالیده اند، اما در تمام چهاردهه گذشته، اپراتوری خدمات پستی در انحصار یک شرکت دولتی ماند.
از خرداد 95 اما، بر اساس قانون، دو اپراتور دیگر به این عرصه پای گذاشتند، یکی با نام "پست اول"و دیگری با نام "پارسی پست".

 بر اساس قانون، فرصت‌ها و مسئولیت‌های توامانی به این دو اپراتور داده شده، ساماندهی خدمات پستی مهمترین انتظار مجلس و دولت از تصویب این قانون بود، اما هم دولت در تفویض اختیاراتش، چندان دست و دلباز  عمل نکرد و هم اپراتورهای خصوصی با تکیه بر مزایایی که برخلاف قانون به آنها تعلق نگرفت، از ایفای نقش مورد انتظار بازماندند.

حتما حرف‌های زیادی در این زمینه وجود دارد که باید شنید، اما یک چیز واضح است و آن اینکه، مادامیکه دولت آماده تفویض تصدی‌گری‌هایش نشود، رقابت واقعی امکان‌پذیر نیست. و البته نباید بر یک واقعیت نیز چشم پوشید: دل کندن دولت از یکصد و اندی سال سابقه تصدی‌گری در خدمات پستی، سخت است، خیلی سخت!