این هفته هم پست نوینی‌ها، خبرهای خلاصه‌ای از اوضاع کسب‌وکارهای مرتبط با حوزه پست‌لجستیک از سراسر جهان دارند. از بسته‌های مشکوک پستی در آمریکا، تا غول‌های فناوری و از اتحادیه جهانی ‌پست تا دعوای شرکت‌های وطنی در لینکدین بر سر پاسخگویی و لجستیک‌کالا!

اول: این هفته، بسیاری از شهروندان آمریکایی، بسته‌های پستی مشکوکی دریافت کردند که حاوی بذرهایی بود که از یک منبع ناشناس در چین ارسال شده بود. این بسته‌ها کلی نگرانی تولید کرد و  برخی دلشان خواست تا در میانه دعوای چین و آمریکا، آن را یک آفت بیولوژیک بنامند و در نتیجه با عجله و هشدار فراوان از دریافت‌کنندگان بسته‌ها بخواهند که آنها را نه بکارند و نه حتی به حیوانات بدهند. برخی هم ارسال فله‌ای این بسته‌ها را، یک روش بازاریابی تلقی کردند که در آن مدیر فروش یک محصول، برای افزایش آمار غیرواقعی خریداران، به ارسال بسته‌هایی بدون دریافت سفارش اقدام می‌کند. چین البته از آمریکا خواسته‌است که همه بسته‌ها را به این کشور عودت دهد!
 
دوم: هفته آینده مدیران غول‌های بزرگ دنیای فناوری و تجارت الکترونیکی، باید در کنگره حاضر شوند تا به کمیته قضایی نمایندگان آمریکا توضیح دهند که فعالیت هیچکدام از آنها مصداق انحصار در بازار نیست.  این هفته متن اولیه دفاعیات مدیران آمازون، اپل، گوگل و فیسبوک منتشر شده است. جف بزوس گفته است که آماوزن تنها یک درصد از بازار 25 تریلیون دلاری خرده فروشی جهان و 4 درصد این بازار در آمریکا را در اختیار دارد و در عوض برای حدود 2.2 میلیون نفر به واسطه اشتغال در کسب و کارهای شخص ثالث، شغل ایجاد کرده است. فارغ از نتیجه، توجه نمایندگان مجلس، به حفظ رقابتی‌بودن بازار و تاکید بر آن، نکته شایان توجهی است.
 
سوم: این هفته UPU بالاخره از شمایل جدید وبسایت خود رونمایی کرد و مدیران اتحادیه جهانی پست، از چهره قدیمی سازمان خود دل کندند. ابزارهای مدرن، الزاماتی دارند که نمی شود آنها را ندید و یکی اش هم به روز بودن آنهاست.
 
چهارم: این هفته هم لینکدین، فضای پر زد و خوردی میان فروشندگان آنلاین یا کسب و کارهای لجستیکی با برخی مشتریان در باره کیفیت سرویس پاسخگویی، ارسال و تحویل کالا بود: از ارسال فیلم تا کامنت‌هایی برای تعطیلی سرویس‌ها و گاه هم توهین و ناسزا. 
ممکن است که فروشندگان آنلاین یا کسب و کارهای لجستیکی، تحت فشار ناشی از کرونا، دچار مشکلاتی در سرویس‌دهی شده باشند، ولی اگر دقیق و منصفانه به محتوای بیشتر این پیام‌ها نگاه کنیم، در پس بسیاری از آنها می‌شود یک برنامه‌ریزی حساب‌شده برای تخریب رقبا را نیز دید! این پدیده ممکن است در فضای رقابتی، عادی باشد، فقط به نظر می‌رسد که مدیران پی آر شرکت‌ها، رسانه اشتباهی را برای این مقصود انتخاب کرده‌اند!